Η ιστορία του Περσέα και της Μέδουσας, με απλά στιχάκια από το Φίλιππο Μανδηλαρά και χιουμοριστική εικονογράφηση από τη Ναταλία Καπατσούλια.Αόρατος πετά ο Περσέας στα δυτικά του κόσμου.Φτάνει σωστά:"Η Μέδουσα είναι μπρός μου!"Μόνο μες την ασπίδα του τολμά και την κοιτά παγώνει απ' το φόβο του- φίδια έχει για μαλλιά.

Η Γλαύκη, η κουκουβάγια, συναντά τα μικρά παιδιά στο Μουσείο της Ακρόπολης, τα ξεναγεί και τους αφηγείται ιστορίες από την Ακρόπολη. Κι επειδή γνώση χωρίς παιχνίδι δε γίνεται, η Γλαύκη έχει πολλές δραστηριότητες να προτείνει στους μικρούς της φίλους, τις οποίες μπορούν να πραγματοποιήσουν τόσο κατά την επίσκεψή τους στο μουσείο όσο και μετά, στο σπίτι και το σχολείο.

Ένα χαριτωμένο βιβλίο που θα βοηθήσει τα παιδιά να εντοπίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, με απλό και ευχάριστο τρόπο. Η έμπειρη παιδοψυχολόγος Cornelia Maude Spelman, μαθαίνει σε μικρούς και σε μεγάλους ότι το ν' αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας, ιδιαίτερα εκείνα που είναι...

Πριν πολύ πολύ καιρό,σ' ένα μακρινό βουνό,ζούσε λύκος μοναχός,άγριος και δυνατός!Τα δόντια του ήτανε πολλά,κάτασπρα και κοφτερά!Τα αρνάκια τον φοβούνταιμες στον ύπνο τους πετιούνται!... Μα είναι αυτός τόσο κακός,που τα πιάνει πανικός;Είτε έτσι είτε αλλιώς,είναι ο λύκος ο γλυκός,στο μυαλό του έχει άλλακαι ζητά γλυκά με... γάλα!!!

Του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας η ατελείωτη αγάπη, που πέρασε αμέτρητα εμπόδια και νίκησε στο τέλος βρίσκεται μέσα στους στίχους και στις ζωγραφιές αυτού του βιβλίου για να τη διαβάζουν τα παιδιά κάθε ηλικίας, να χαίρονται και να μαθαίνουν.

Σήμερα το πρωί ο λύκος Ζαχαρίας είναι κακόκεφος. Δεν του αρέσει πια το χρώμα του και θέλει να το αλλάξει! Όμως δε θα είναι τόσο εύκολο όσο νομίζει...Ένα βιβλίο για αποδεχθείς τον εαυτό σου. Σε αυτή τη συλλογή θα βρείτε αστείες και τρυφερές ιστορίες με ήρωα τον λύκο Ζαχαρία. Μπορείτε να περάσετε όμορφα διαβάζοντας ή ακούγοντας τις, να εκφράσετε τα συναισθήματά σας, να φανταστείτε, να αγαπήσετε το διάβασμα και να ονειρευτείτε...

Τεχνίτης ήταν ξακουστός, πολύτεχνος κι εφευρετικός.Ν' ανοίξει θέλησε φτεράπάνω απ' τα σύννεφα, σαν τα πουλιά.Μα ο γιος του απ' την πολλή χαράστο πέλαγος έπεσε, στα βαθιά νερά.

Από την Τροία έφυγε με δώδεκα καράβια,για την πατρίδα κίνησε με πλούτη και υφάδια.Με Κύκλωπες επάλεψε, με άγρια θηρία,στης γης την άκρη έφτασε πάνω σε μια σχεδία.Μόνος στο τέλος έμεινε, στο κύμα να παλεύει,τα πάθη του, τα βάσανα κανείς δεν τα ζηλεύει.

Χρόνια με τους συντρόφους του στις θάλασσες γυρνούσε,του Ποσειδώνα την οργή μάταια πολεμούσε.Στης Ωγυγίας το νησί τώρα είχε απομείνει μόνος,για τη γλυκιά πατρίδα του τον έτρωγε ο πόνος.Με τη βοήθεια των θεών πάλι πανιά θα κάνει,θα φτάσει στην πατρίδα του, δεν είναι όλα πλάνη.

Κατ' απ' τον ήλιο το γλυκό μια πόλη είναι χτισμένη,τη θάλασσα έχει κοντά, σε βράχο πάει και δένει.Δύο θεοί μαλώσανε προστάτες της να γίνουν,αγώνα έκαναν τρανό, ελιά και κύμα δίνουν.Κι οι κάτοικοι διαλέξανε ελιάς καρπό και λάδι,και έγινε ο τόπος τους πολύτιμο πετράδι.

Δώδεκα ήταν κι όλοι εκλεκτοί,στον Όλυμπο ζούσαν, οι τυχεροί.Τιτάνες πάλεψαν, της Γαίας τα παιδιά,στα Τάρταρα στείλαν τ' ανήμερα θερία.Γίναν κυρίαρχοι του κόσμου αυτού,ορίζαν τη γη, τα πουλιά τ' ουρανού.

Ο ένας ήταν των Αχαιών ο πιο τρανός πολεμιστής,τα όπλα όταν έπιανε, δεν του 'βγαινε κανείς.Ο άλλος ήτανε του Πρίαμου ο γιος,των Τρώων αναδείχτηκε γενναίος αρχηγός.Στον πόλεμο της Τροίας χαθήκανε κι οι δυο,τ' όνομά τους, όμως, είναι ακόμα ζωντανό.

Πλοίο μεγάλο ναυπήγησε αυτόςκαι σ' εκστρατεία ήταν αρχηγός.Μαζί του πήρε παλικάρια ένα σωρό και στην Κολχίδα έφτασε μ' ένα σκοπό:Το δέρας το χρυσόμαλλο να αποκτήσει,νικητής στον τόπο του για να γυρίσει.

Πάνω σε πλοίο που το λέγανε "Αργώ"ως της Κολχίδα φτάνει με σκοπό:το δέρας το χρυσόμαλλο απ' τον Αιήτη να κερδίσει.Όμως γυναίκα γνώρισε εκεί που 'τανε μάγισσα σωστή.Πρώτα τον έσωσε, μα έφερε και την καταστροφή.

Οι θεοί τον διάλεξαν ποια είναι η ομορφότερη να πεικι αυτός το μήλο έδωσε χωρίς να το πολυσκεφτεί.Γιατί η Αφροδίτη την ομορφότερη γυναίκα του 'χε υποσχεθεί,για να την κλέψει αυτός, στη Σπάρτη θα χρειαστεί να 'ρθει.Μαζί του φεύγει η ομορφότερη ως της ψηλή την Τροίακι αμέσως πόλεμος ξεσπά με μίσος και μανία.

Όλα έχουν μόνο μια πλευρά; Πώς γίνεται; Αφού τα πράγματα έχουν πολλές πλευρές και γι' αυτόν τον λόγο κάνουνε τον κόσμο μας πιο όμορφο. Κι όμως! Δεν υπολογίσαμε το δαιμόνιο Σαράντη και την τρομερή συμμορία των 40, που βάλθηκαν να εξαφανίσουν τις πλευρές από τα πράγματα και κατόπιν από τους ανθρώπους στον τεράστιο αποτεφρωτήρι του!

Η ιστορία του Φαέθοντα, του γιου του Ήλιου, με απλά στιχάκια από τον Φίλιππο Μανδηλαρά και χιουμοριστική εικονογράφηση από τη Ναταλία Καπατσούλια.Απ' τον πατέρα του, τον Ήλιο, ποτέ δεν είχε ζητήσει χάρη, ώσπου τον έπεισε στον ουρανό μόνος το άρμα του να πάρει.Μα ήταν ανόητο αυτό, παράτολμο, τρομακτικό,γιατί του Ήλιου τ' άλογα υπακούν μονάχα στο θεό.

Η ιστορία του Διόνυσου, του κεφάτου θεού, με απλά στιχάκια από τον Φίλιππο Μανδηλαρά και χιουμοριστική εικονογράφηση απ' τη Ναταλία Καπατσούλια.Τη Γη γυρνούσε με θίασο τρελό,Σε πόλεις, σε βουνά έστηνε χορό.Το αμπέλι έμαθε σε όλους να καλλιεργούν,Κρασί να έχουν, στην υγεία του για να πιουν.Με έξυπνες δραστηριότητες στο τέλος του βιβλίου, για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας.

Η Ματούλα μισεί τα μισά, μέχρι που μαθαίνει να βλέπει το κάθε πράγμα στη ζωή με έναν αλλιώτικο τρόπο. Εξετάζοντας το καθετί μισό γίνεται καταπληκτικό, όπως και το κάθε πράγμα ολόκληρο γίνεται διαφορετικό.

Ο Μιχάλης ήξερε να ζωγραφίζει ήλιους. Κάτι ήλιους τεράστιους. Οι ακτίνες γύρω τους έπιαναν όλη τη σελίδα και... φώτιζαν το δωματιάκι του. Φώτιζαν και το ποδήλατό του με τις τρεις ρόδες, που βρισκόταν στη γωνιά...

Τα παλιά τα χρόνια ο καθένας μπορούσε να φαντάζεται τον κόσμο όπως ήθελε... Άλλος τον φανταζότανε απέραντο κι άλλος στενόμακρο. Άλλος στρογγυλό κι άλλος τετράγωνο. Και κανένας κόσμος δεν ήταν ίδιος με τον άλλον.

Σήμερα ο Μανόλης έχει γενέθλια. Όμως η μία αναποδιά διαδέχεται την άλλη καιν είναι πολύ στεναχωρημένος. Όλα δείχνουν ότι αυτά θα είναι τα χειρότερα γενέθλιά του... Ή μήπως όχι;

Όταν της μιλούσαν, η Έλλη, σπάνια απαντούσε. Κανείς δε γνώριζε πως η Έλλη, καβάλα στον κόκκινο φτερωτό της δράκο, πετούσε πάνω από χιονισμένες βουνοκορφές, παγωμένες λίμνες και άγριες θάλασσες...

Όταν με ρωτάνε στο σχολείο πώς με λένε, τους απαντάω Σίσυ Μπλουμ, γιατί αυτό είναι τ' όνομά μου...Τότε όλοι ξεσπάνε σε γέλια και κρατάνε την κοιλιά τους. Μερικοί χτυπάνε τα θρανία σαν να είναι ταμπούρλα και άλλοι σφυρίζουν.Καταλαβαίνετε; Μου έρχεται να βάλω τα κλάματα και να τρέξω στο σπίτι μου.Τι να κάνω;Η Σίσυ Μπλουμ είναι ένα χαριτωμένο κορίτσι που προσπαθεί να κάνει φίλους στο σχολείο. Τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα όμως, ειδικά όταν έχεις παράξενο όνομα. Μπουγάδας ας πούμε...!

Ήταν ένα αβγό που το έλεγαν Μήτσο. Ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο αυτός ο Μήτσος. Γι' αυτό, κάποιο χειμωνιάτικο πρωινό που χιονίζει, το έσκασε κρυφά από το κοτέτσι...

Τι περίεργα τρένα αυτοί οι μεγάλοι! Να, όπως οι γονείς μου, ας πούμε, που μου ανακοίνωσαν στα καλά καθούμενα ότι θα μου χάριζαν ένα αδελφάκι. "Τι να το κάνω το αδελφάκι;" απόρησα. "Δε μου παίρνετε καλύτερα ένα σκυλάκι;"

Στο σπίτι μας έχουμε ένα λιοντάρι. Το έμαθα χτες, Κυριακή πρωί. Το λιοντάρι αυτό δεν είναι μεγάλο σαν εκείνα που βλέπουμε στο τσίρκο ή στο ζωολογικό κήπο. Ούτε σαν τ' άλλα που ζούνε στη ζούγκλα. Είναι μικρό, αλλά όταν θέλει γίνεται πολύ άγριο και φωνάζει δυνατά: ΑΑΑουμ! ΑΑΑουμ!"Το νέο βιβλίο της γνωστής συγγραφέα Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, για μικρά αξιολάτρευτα... θηρία!