Στη Μητέρα μου που ζει μέσα στις φλέβες μου Σε ρώτησα αν κουράστηκες Μου απάντησε Όχι των ματιών σου η φωτιά Τώρα, κοιτάζω κάτι που είναι απλά μια φωτογραφία Προσπαθώ να ξεδιπλώσω τις ρυτίδες του μετώπου σου Να διαβάσω κι εκείνα τα γράμματα που η πίκρα χαράζει στις άκρες των χειλιών σου Αγέρωχη μέσα στην πυκνή ομίχλη έθαψες το αίμα σου σε ένα μακρινό βουνό της Αρκαδίας Ελένη