Η Εντμόντ Σαρλ-Ρού, πρόεδρος σήμερα της Ακαδημίας Γκονκούρ και προσωπική φίλη της Σανέλ συνέταξε τη βιογραφία της μερικά χρόνια μετά το θάνατό της, όταν μπορούσε πια να γράψει τα πάντα χωρίς εξωραϊσμούς και αποσιωπήσεις. Το βιβλίο της θεωρείται η μόνη έγκυρη βιογραφία της Σανέλ. Το πυκνογραμμένο κείμενο της Σαρλ-Ρού που θυμίζει ιστορικό μυθιστόρημα, ακολουθεί χρονολογικά την ιλιγγιώδη άνοδο μιας γυναίκας αποφασισμένης να κατακτήσει τον κόσμο με μια βελόνα στο χέρι. Η έρευνα της βιογράφου ξεκινά από τα βάθη της γαλλικής επαρχίας, από τη Σεβέν, τον τόπο καταγωγής μιας οικογένειας γυρολόγων αποφασισμένης να επιβιώσει μέσα στις χειρότερες συνθήκες και φτάνει μέχρι τις τελευταίες στιγμές μιας ακατάβλητης, σκληρά εργαζόμενης γυναίκας που επέτρεψε στο θάνατο να έρθει μια Κυριακή, μέρα αργίας, για να μην αφήσει τη δουλειά της στη μέση. Το κείμενο της Σαρλ-Ρού φωτίζει όλες τις αντιφάσεις τού "φαινομένου Σανέλ". Οι φωτογραφίες εικονίζουν μια κομψή μελαχρινή γυναίκα, με λιτό ταγιέρ, πέρλες κι ένα τσιγάρο στο χέρι. Πίσω όμως από αυτή την εικόνα κρύβεται το ορφανό κορίτσι που μεγάλωσε μόνο του σε κάποιο μοναστήρι, η «Κοκό» των κακόφημων επαρχιακών καμπαρέ, η «παράνομη» ερωμένη πλούσιων κυρίων, η καπελού της οδού Καμπόν, η μοδίστρα της Ντοβίλ. Η Σανέλ εμπνεόταν από τις εργατικές στολές για να δημιουργήσει ρούχα που φορέθηκαν στα μεγαλοαστικά σαλόνια αλλά δεν αποδέχτηκε ποτέ τη δική της λαϊκή καταγωγή, απελευθέρωσε τις γυναίκες από τα -κυριολεκτικά- δεσμά του παρελθόντος (ασφυκτικοί κορσέδες, ογκώδη καπέλα, βαριά υφάσματα) αλλά φερόταν δεσποτικά στις υπαλλήλους της, ήταν πρωτοπόρα και ανατρεπτική αλλά ταυτόχρονα βαθιά συντηρητική, ήταν "αδέσμευτη" και "ατίθαση" αλλά κρυφά επιθυμούσε να "νομιμοποιηθεί" στο πλευρό ενός άντρα. Η κόρη του γυρολόγου συναναστράφηκε πολιτικούς, επιχειρηματίες, έκπτωτους τσάρους, γόνους της αγγλικής αριστοκρατίας, παραγωγούς του Χόλιγουντ, αρχηγούς των Ες-Ες, άλλα οι πραγματικοί της φίλοι ήταν πάντα οι καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους ο Ζαν Κοκτό, η