"Mεγάλη λέρα ο Διαμαντής. Πουτάνας γιος. Γέννημα θρέμμα. Η μάνα του, λέγανε, είχε κι άλλα μπαστάρδικα, μα τον Διαμαντή είχε αποφασίσει να τον μεγαλώσει η ίδια. Μεγάλη καψούρα με τον πατέρα του, Διαμαντής κι αυτός, κι όταν γκαστρώθηκε ένιωσε ταραχή και λαχτάρα γι’ αυτό που επρόκειτο να συμβεί". Ο Διαμαντής... Ο γιος της Κούλας και το παιδί της Φανάρας. Η Φανάρα η Σμυρνιά... η αφέντρα των "οίκων της απωλείας". Κι η φιλενάδα της η Μερόπη, που αλώνισαν μαζί σχεδόν ολόκληρο τον προηγούμενο αιώνα. Ο Φόρυς ο Ρίχτερ με τα αγαπητηλίκια του κι ο Λεό ο Τζερεμπράν που έβρισκε τις νότες με τα χέρια του... Ο Βαγγέλας ο Λαλάς με τη φουστανέλα... Η μαντάμ Ρόζα και η Ζηνοβία, η Γιούλα και τα άλλα κορίτσια... Ο κόσμος της Φανάρας, όπως τον άφησε κι όπως τον εποπτεύει από τον ουρανό...