Το πνεύμα του Αλεξάνδρου δεν θα ησυχάσει, παρά μόνο αν μπορέσει να ατενίσει για τελευταία φορά την απεραντοσύνη του κόσμου που δεν γνώρισε. «Είστε η στερνή του συνοδεία». Προσθέτει ακόμα: «Οι καβαλάρηδες της τελευταίας πνοής. Εσείς θα αναλάβετε να τον συνοδέψετε μέχρι εκείνες τις αχανείς εκτάσεις που τόσο αγαπούσε». Θα μπορούσαν να της φιλήσουν τα χέρια για τα λόγια που τους είπε. Μ’ αυτά έδωσε νόημα στην έφιππη πορεία τους.