Είναι πολύ παράξενος ο τρόπος που βλέπουν οι μεγάλοι εμάς τα παιδιά. Όσο πιο μικροί είμαστε τόσο πιο συχνά λένε πως είμαστε πολύ έξυπνοι, αλλά και τόσο περισσότερο νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουμε τίποτα... Αυτό τους κάνει να ψιθυρίζουνε μπροστά σου ή να φωνάζουν στο διπλανό δωμάτιο για πράγματα που σε αφορούν και να είναι ήσυχοι πως εσύ δεν έχεις ακούσει τίποτα. Ακόμα όμως και να ξέρουν πως έχεις ακούσει τα πάντα, συνεχίζουν να είναι σίγουροι πως δεν έχεις καταλάβει τι έχουν πει. Έτσι και εγώ τις περισσότερες φορές, για να μην τους χαλάσω το χατίρι, κρατάω για τον εαυτό μου αυτά που καταλαβαίνω και κάνω αυτό που νομίζουν, κάνω δηλαδή πως δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ο Αλμπέρτο είναι ένα τυχερό αγόρι. Όχι όμως γιατί όλα στη ζωή του του έχουν πάει καλά. Ίσως το ανάποδο να έχει συμβεί. Είναι ένα τυχερό αγόρι γιατί μπορεί να κάνει φίλους, να συμβιβάζεται και να προχωρά στη ζωή του και, κυρίως, γιατί μπορεί να σκέφτεται τα πράγματα λίγο πιο σοβαρά απ’ ό,τι οι μεγάλοι.