Η μπρεχτική Αντιγόνη συνιστά ένα δραματουργικό εγχείρημα με ιδιαίτερο θεωρητικό και πρακτικό ενδιαφέρον, αφού σε αυτήν το επικό θέατρο συνδιαλέγεται, ουσιαστικά και μορφολογικά, με την αρχαία ελληνική τραγωδία, κάτι όχι αυτονόητο ή αναμενόμενο τη δεκαετία του 1940. Παράλληλα όμως, αποτελεί ένα πολιτικό και ποιητικό γεγονός του οποίου τις σκηνικές και αισθητικές επιπτώσεις μπορούμε να παρακολουθήσουμε από τις πρώτες κιόλας δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Η πολιτική σημασία του κειμένου, με βάση τη δυναμική που αυτό ανέπτυξε στο πεδίο των θεατρικών πραγμάτων τροφοδοτώντας και καθορίζοντας σκηνικές πρακτικές, είναι πλέον στις μέρες μας αδιαμφισβήτητη.