Τι σημαίνει να ξαναδιηγηθείς μια ιστορία που έχει ήδη ειπωθεί; Που έχει ειπωθεί όμορφα και λαμπερά. Ταυτόχρονα, προβληματικά και αναολοκλήρωτα. Και που παραμένει τόσο διάσημη. Το "Όσα παίρνει ο άνεμος" είναι μια ιστορία χαραγμένη στη συλλογική φαντασία, ένα επικό έργο του αμερικανικού Νότου, πο υέχει εδώ και καιρό εξυμνηθεί για τον ρομαντισμό του και τις μνημειώδεις περιγραφές του βιώματος του έρωτα και της επιβίωσης - και που δικαίως έχει επικριθεί για τις σιωπές του. Σε αυτή την τολμηρή θεατρική διασκευή από την Ιόλη Ανδρεάδη και τον Άρη Ασπρούλη, που από το πρώτο λεπτά σε στοιχειώνει, επισκεπτόμαστε ξανά τον κόσμο της Μάργκαρετ Μίτσελ, όχι όμως απλώς για να τον παρακολουθήσουμε - αλλά για να τον ακούσουμε πιο βαθιά. Για να ακούσουμε, για πρώτη φορά, ό,τι δεν ακούστηκε ποτέ. Για να ενισχύσουμε αυτό που ήταν θαμμένο κάτω από τη μεγαλοπρέπεια. [...]