Μια νύχτα του καλοκαιριού που κοιμήθηκα στ' αλώνια. Ο άνεμος που βούιζε στο παράθυρό μου.Το χωμάτινο σπιτάκι που έχτισα στην πίσω αυλή.Τα χιλιάδες μανουσάκια, που ανθίζανε την άνοιξη γύρω από το σπίτι μας.Ο επιτάφιος, τα κορίτσια με τις κατάλευκες κορδέλες,το πανηγύρι τ' Αη-Γιιανιού, ο Αύγουστος.Ένα αρνάκι που μεγάλωνα κι η θάλασσα που δεν είχα δει.Ο Παπα-Χαράλαμπος, οι εσπερινοί,οι γυναίκες με τα μαύρα μαντήλια.Το άρωμα της αλεσμένης ελιάς, το αλεύρι,η μάνα μου που άναβε το φούρνο.Η θεια μου με τα παράξενα παραμύθια...Όλα ετούτα, γινήκανε κι αυτά παραμύθι ύστερα από τόσα χρόνια. Για να ξυπνάνε οι μνήμες, όπως ξυπνάνε τον ήλιο, τα πουλιά της αυγής.