Το βιβλίο αυτό δεν είναι μία ακόμη ιστορία των λογοτεχνικών θεωριών. Είναι ένα μεθοδολογικό βοήθημα για την ανάλυση των ποιητικών κειμένων. Απευθύνεται στον εκπαιδευτικό της Μέσης και της Ανώτατης Εκπαίδευσης, στο μαθητή του Λυκείου, στο φοιτητή, στον κριτικό της λογοτεχνίας, σε κάθε αναγνώστη της ποίησης. Κι έχει στόχο να προσφέρει εύχρηστα και αποτελεσματικά εργαλεία για την ανάλυση και ερμηνεία των κειμένων. Γι’ αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στην αναλυτική έκθεση των μεθόδων και τεχνικών ανάλυσης και στην εμπράγματη εφαρμογή τους σε μια σειρά κειμένων που καλύπτουν όλο το φάσμα, από την ποίηση της παράδοσης ως τη νεοτερική και την υπερρεαλιστική ποίηση (Παλαμά, Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο κ.ά.). Σ’ αυτό το πεδίο, απορροφά όλη τη θεωρητική εμπειρία και αξιοποιεί όλες τις συστηματικές μεθόδους ανάλυσης που έχουν προταθεί από τις επιστημονικά έγκυρες και διεθνώς καθιερωμένες σχολές και τάσεις ποιητικής. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: Θεωρία – Μεθοδολογία – Εφαρμογές. Η θεωρία καλύπτεται πρώτα από μια ιστορική προσέγγιση, που αναδείχνει τις σχέσεις καταγωγής των σύγχρονων θεωριών με την παράδοση της αρχαίας ποιητικής και ρητορικής, και στη συνέχεια, από μια συστηματική προσέγγιση, που συνοψίζει, χωρίς σχολαστικές λεπτομέρειες, τις σημαντικότερες κατακτήσεις της ποιητικής στην τελευταία φάση της εξέλιξής της (από τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα ως τις μέρες μας). Η μεγαλύτερη συμβολή του βιβλίου έγκειται στο ότι αναδείχνει τη στενή συνάρτηση ανάμεσα στη θεωρία, τις μεθόδους και την επαλήθευσή τους με συγκεκριμένες εφαρμογές σε κείμενα που φαίνονται, σε πρώτη ανάγνωση, εξαιρετικά δυσνόητα. Είναι ανάγκη να γνωρίζεις τη φύση του αντικειμένου για να επιλέξεις τα κατάλληλα εργαλεία και να τα εφαρμόσεις με τρόπο αποτελεσματικό. Η αξία αυτής της αρχής αποδείχνεται στην ανάλυση των υπερρεαλιστικών και νεοτερικών κειμένων, στην οποία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση και όπου βρίσκεται και η μεγαλύτερη συμβολή του συγγραφέα.