Η φιλελεύθερη εξέλιξη των δυτικών κοινωνικών τα δέκα τελευταία χρόνια οδήγησε στον ουσιαστικό περιορισμό του παρεμβατικού και ρυθμιστικού ρόλου του κράτους, με το πρόσχημα ότι ένας τέτοιος ρόλος καθίσταται όχι μόνο επιζήμιος αλλά και ανέφικτος στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Έτσι η απελευθέρωση των αγορών, του διεθνούς εμπορίου, της κίνησης των κεφαλαίων και της οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης γενικότερα αποτέλεσε την αδιαμφισβήτητη κυρίαρχη πολιτική σχεδόν σε παγκόσμια κλίμακα. Μετά τις τρομοκρατικές ενέργειες της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 έχει καταστεί σαφές ότι η απαξίωση του ρυθμιστικού ρόλου του κράτους και η άκρατη απελευθέρωση των αγορών μόνο αύξηση των συστημικών κινδύνων μπορεί να επιφέρει. Η αποφυγή εντάσεων και συγκρούσεων στον κόσμο μπορεί να ελαχιστοποιηθεί μόνο μέσα από την αναζήτηση μιας νέας κατεύθυνσης και διακυβέρνησης της παγκοσμιοποίησης. Η παγκόσμια διακυβέρνηση οφείλει να προωθήσει λύσεις στα προβλήματα που δημιούργησε η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.