Στους δρόμους της πόλης τριγυρνάς πάνω σε βήματα άλλων πατάς, βήματα αρχαία, παλιά αλλά και νέα κρυφά στις τσέπες βάζεις μερικά. Τη γομολάστιχα στο χέρι πήρες, τα δικά σου βήματα να σβήσεις, κλέφτης βημάτων έγινες, σαν άλλος ψάχνεις να βαδίζεις, μα η ζωή δυο βήματα όλα κι όλα και η γομολάστιχα δεν σβήνει το μελάνι.