"Μέσα σε τόσο χρόνο που πέρασε, σε τόσες ταινίες που γύρισα και σε τόσες ταινίες που δεν γυρίστηκαν ποτέ, σχέδια που ξωμείνανε ξεχασμένα σε συρτάρια, σε ντουλάπια, σε ράφια, μάρτυρες σιωπηλοί της ζωής ενός σκηνοθέτη του κινηματογράφου, γράμματα ανεπίδοτα, ενθουσιασμοί, ιδέες, οράματα καταδικασμένα στη λησμονιά που ψάχνω τώρα να συναρμολογήσω μέσα από εικόνες και σκόρπια γραπτά, πεταμένα εδώ κι εκεί. Εικόνες ακίνητες, νεκρωμένες θα' λεγες στο χρόνο ενός καρέ, σταματημένες για λίγα δευτερόλεπτα στη μικρή οθόνη μιας μουβιόλας. Αν τα υλικά που συνθέτουν αυτό το βιβλίο δεν κατανέμονται με δικαιοσύνη, κατά πώς πρέπει σε μια νοικοκυρεμένη φιλμογραφία, είναι γιατί τόση τάξη, τόση οριστική ταξινόμηση, θα ταίριαζε πιο πολύ σ' έναν χρονικογράφο παρά σ' εμένα, έναν ιδεολόγο της αταξίας. Να προσθέσω μόνο πως η εικόνα δεν έχει ανάγκη από επιχειρήματα, γιατί είναι η ίδια επιχείρημα." [...] "Ομολογώ το πάθος μου για την εικόνα, το κάδρο, τα σκηνικά, τα κοστούμια. Αυτά που συνθέτουν το ορατό μέρος του κινηματογραφικού έργου. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το οπτικό υλικό μιας ταινίας από το λόγο κι από ό,τι άλλο τέλος πάντων συνθέτει το πλήρες και τελικό έργο. Μ' αρέσουν τα σκηνικά και τα κοστούμια, τα ξύλα, τα χαρτόνια και η ψαρόκολλα. Μ' αρέσουν οι ψεύτικες κατασκευές, τ' αντίγραφα πραγμάτων όσο και τα αληθινά πράγματα, οι τοίχοι των σπιτιών, οι ξύλινες παλιές πόρτες, τα κεραμίδια, οι καμινάδες. Όπως μ' αρέσουν και τα βαμμένα πρόσωπα των ηθοποιών, τα κορμιά τους, οι φωνές τους και οι σιωπές τους. Μ' αρέσει η διάλυση της ζωής και η ανασύνθεσή της μέσα από τους φακούς της μηχανής και το μάτι του σκηνοθέτη." Νίκος Κούνδουρος Ο τόμος περιέχει φωτογραφίες και κινηματογραφικά stills από τις ταινίες: "Οι φωτογράφοι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις" (τηλεταινία), "Μπορντέλο", "1922", "Vortex ή το πρόσωπο της Μέδουσας", "Ηλέκτρα", "Μαγική πόλη", "Το ποτάμι", "Μπάυρον", "Οι παράνομοι", "Αντιγόνη" (τηλεταινία), "Τα τραγούδια της φωτιάς", "Μικρές Αφροδίτες" και "Δράκος", φωτογραφίες από τις θεατρικέ