Τον Μάρτιο του 2014 η Αντιγόνη, ο Ικερ, η Μέλανι και ο Κάι είναι στο τρένο για το Πορ' Μπόου, το ανεμοδαρμένο παραθαλάσσιο χωριό της Καταλονίας όπου πέθανε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν το 1940, επιχειρώντας να ξεφύγει από τον φασισμό αλλά χωρίς να πιστεύει ότι μπορεί. Δεν είναι σίγουροι για το πώς πείστηκαν γι' αυτό το ταξίδι, ούτε σε τι αποσκοπεί. Όμως, όπως λένε, η ιστορία θα δείξει. Όπως ο Μπένγιαμιν, οι πέντε πρωταγωνιστές του "Αεροπλάστ" αισθάνονται έκπτωτοι της μελαγχολικής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι ιστορίες τους συνθέτουν μιαν αγωνιώδη περιπλάνηση σε τοπία της ηπείρου που εκτείνονται από το Ελσίνκι, την Αθήνα και τη Βαρκελώνη μέχρι μιαν εναλλακτική κοινότητα στο μαγικό βουνό Μονσερράτ και το εξερευνητικό πλοίο Πραγματικότητα, όμως κυρίως μέχρι τον βυθό των μεταξύ τους σχέσεων. Οι αφηγήσεις τους αλληλοσυμπληρώνονται, αποτυπώνοντας μια καθημερινότητα ορίων αλλά και οριακών αναθεωρήσεων: η Αντιγόνη, που αρνείται τον ρόλο της μητέρας εγκαταλείποντας το παιδί της, γίνεται η καταλυτική παρουσία στις ζωές των ανθρώπων που συναντά - ζωές όπου οι προσωπικές επιλογές συνδέονται με άλλους κύκλους αρνήσεων και εναντιώσεων σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Άραγε, όσοι λαμβάνουν μία απόφαση βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα απ' όσους αρνούνται να λάβουν; Είναι δυνατόν ν' αλλάξεις χωρίς να καταστρέψεις - ιδίως όσους αγαπάς; Και όσο για τα υπέροχα παραμύθια των παιδικών σου χρόνων, γίνονται επικίνδυνα όταν έρθει η στιγμή να τα πάρεις στα σοβαρά; Μέσα από μια διεύρυνση της συνθήκης εκτάκτου ανάγκης που πια περιλαμβάνει την επιθυμία να επιβιώσεις, να ερωτευτείς, να δημιουργήσεις, ως και ν' αλλάξεις τον κόσμο, το Αεροπλάστ είναι ό,τι απομένει όταν ο κόσμος σου έρχεται αντιμέτωπος με όλα αυτά.