Ο Πάντυ επέστρεψε στο σπίτι μία ώρα νωρίτερα από το συνηθισμένο και βρήκε τη γυναίκα του γυμνή στο κρεβάτι. Όταν τη ρώτησε γιατί, εκείνη του εξήγησε: "Κάνω διαμαρτυρία, επειδή δεν έχω τίποτε όμορφο να φορέσω." Ο Πάντυ άνοιξε την ντουλάπα και είπε: "Τι λες τώρα;" Δες εδώ! Έχεις αυτό το κίτρινο φόρεμα, έχεις αυτό το κόκκινο φόρεμα, έχεις αυτό το εμπριμέ φόρεμα... -γεια σου Μπιλ-, έχεις αυτό το πράσινο φόρεμα..." Αυτό είναι συμπόνια! Είναι συμπόνια προς τη σύζυγο, είναι συμπόνια προς τον Μπιλ. Ούτε ζήλιες ούτε καυγάδες, απλώς ένα "γεια σου Μπιλ" και συνεχίζει. Δεν αναρωτιέται: "Τι κάνεις εσύ μέσα στην ντουλάπα μου;" Η συμπόνια έχει μεγάλη κατανόηση. Είναι η πιο εξευγενισμένη κατανόηση που είναι εφικτή στον άνθρωπο.