Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες. Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά...Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα. Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες...Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ' αυτό το δάσος...Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της. Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία. Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη. Η ιστορία των απλών ανθρώπων. Η ασήμαντη για να καταγραφεί στα αρχεία.Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία. Και τι δεν είχε δει...