Οι ημερολογιακές σημειώσεις ενός κοριτσιού της γιαπωνέζικης αυλής στο 10ο αιώνα, όπου καταγράφονται εντυπώσεις, περιστατικά, παρατηρήσεις, στιγμές ευαισθησίας και συγκίνησης, όλα αυτά αποτέλεσαν ένα βιβλίο που έμεινε στους αιώνες, ως σήμερα, ένα από τα σπουδαιότερα πεζά κείμενα της γιαπωνέζικης πεζογραφίας. Το κύριο προσόν του είναι ίσως η φρεσκάδα της παρθενικής εντύπωσης, χαρακτηριστικό που μπορεί να το έχει καθεμιά και καθένας, αν θελήσει να γράψει απλά ό,τι ζει με ευαισθησία.