Για πρώτη φορά στη ζωή μου, ξέρω τι θέλω να κάνω: να χορεύω. Η μαμά απλώς θα πρέπει να το αποδεχτεί. Να καταλάβει ότι δεν μπορεί να παίρνει όλες τις αποφάσεις για μένα, δεν μπορεί να ελέγχει τα όνειρά μου. Τα βράδια, όταν κλείνω τα μάτια, το μόνο που βλέπω είναι τον εαυτό μου πάνω σε μια σκηνή. Και κάτω, κάπου ανάμεσα στους θεατές, είναι πάντα ο Άρης και μου χαμογελά.