Στο Σαν Αγουστίν δε Τάνγκο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι τον περιμένει κατά τον καθημερινό του περίπατο στους δρόμους και τιςπλατείες της πόλης. Στη διάρκεια μίας μέρας –του «χθες»– ένας άνδρας αποκεφαλίζεται επειδή κήρυττε τις πνευματικές απολαύσεις του σεξ. μια στρουθοκάμηλος καταβροχθίζει μια λέαινα. μια χορωδία πιθήκων επιδίδεται σε ουρανομήκεις ψαλμούς. κι ένας άνδρας, ενώ ουρεί, πέφτει στο κενό του χρόνου και καταφέρνει να δραπετεύσει – ή μήπως όχι; Ο πρωτοποριακός Χιλιανός συγγραφέας Χουάν Εμάρ δημοσίευσε το 1935 ένα από τα πιο ξεχωριστά μυθιστορήματα που γράφτηκαν στα ισπανικά τον 20ό αιώνα: ένα είδος κβαντικής λογοτεχνίας, όπου ο χρόνος και ο χώρος είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από το υποκείμενο που τους παρατηρεί. Έτσι το χιούμορ συμμαχεί με την ευφυΐα και το πνεύμα της αβανγκάρντ με την αχαλίνωτη δύναμη της αφήγησης, για να αντεπεξέλθουν στον παραλογισμό, τον υπερρεαλισμό και την πεζότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.