ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ, ΕΙΔΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ. ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΑΡΤΥΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΕΙΧΕ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΕΛΠΙΣΕΙ. ΜΑ ΤΩΡΑ ΗΤΑΝΕ ΠΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ. ΝΑΙ, ΔΕ ΦΟΒΟΤΑΝΕ ΝΑ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ. ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ ΕΛΠΙΔΩΝ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΤΟΥ. ΕΙΧΕ ΕΛΠΙΣΕΙ ΤΟΤΕ… ΕΙΧΕ ΕΛΠΙΣΕΙ ΥΣΤΕΡΑ…