58 ποιήματα, 58 πράξεις πληγής στα περιθώρια του χρόνου. Μια "Αγέννητη γη" έτοιμη να υποδεχτεί το μέλλον, που έρχεται επιβεβαιωμένο και σίγουρο. Ποιήματα που αιμορραγούν, σχηματίζοντας έναν νέο ορίζοντα. Σηματοδοτώντας εκείνη την αρχή, που περίμενε να ανθήσει ως γενέθλιος τόπος. Η ζωή που αναγεννιέται, η ζωή που κερδίζεται· η ζωή που είναι παρούσα για να θυμίζει πως κάθε φορά που η αλήθεια αποσιωπάται, οι λέξεις -κοφτερές σαν νυστέρι- θα δείχνουν πάντα τον δρόμο. ΙΧΝΟΣ ΡΩΓΜΗΣ Κι όταν σε ρωτήσουν να μην τους πεις ποτέ πως μ' αγάπησες Νοίκιασε μόνο ένα παράλληλο ψέμα κι άφησέ το να στέκει έρμαιο απέναντί μου Ούτως η άλλως την αλήθεια σ' αυτή τη σφαγή μόνο εγώ τη γνωρίζω