Ζούμε σε εποχή βαθύτατης και ίσως ανεξέλεγκτης κρίσης. Η επιχειρούμενη λογιστική θεώρηση της "οικονομίας" αποκαλύπτει ότι τα συμπτώματα και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου εκλαμβάνονται ως νόσοι, ενώ η βαθύτερη γενεσιουργός αιτία βρίσκεται κυρίως στην υστέρηση πνευματικότητας και στην έλλειψη νοηματοδότησης του βίου. Νόημα όμως δεν μπορεί να δοθεί αν δεν αναζητηθεί το "γιατί" της ύπαρξης και δεν προσδιορισθούν αξίες και προτεραιότητες. Μέσα από τις γραμμές του βιβλίου εγείρονται ερωτήματα και αναζητούνται απαντήσεις για το Θεό, τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή και το θάνατο. Βάση εκκίνησης η τεκμηριωμένη γνώση και εργαλείο κατανόησης ο ορθός λόγος. Η επίγνωση ότι η λογική δεν είναι άσφαλτος οδηγός δεν αναιρεί την πεποίθηση ότι η λογικότητα είναι αρκετά επαρκής για την κατανόηση των ανθρωπίνων. Αποφεύγεται το μειονέκτημα της λεπτομερειακής μονομέρειας προς την οποία ρέπουν οι "ειδικοί" και επιχειρείται, μέσα από την απλοποίηση, ολιστική θεώρηση των αλληλένδετων που συνθέτουν τον κόσμο. Στόχος η πρόκληση ερωτημάτων και όχι η αποκρυστάλλωση συμπερασμάτων. Ζητούμενο ο περαιτέρω εξανθρωπισμός του ανθρώπου σε αρμονία με τη λοιπή έμβια και μη έμβια φύση.