Οι "αισώπειοι μύθοι", που δίνουν την αφορμή για τις εισαγωγικές αυτές παρατηρήσεις, δεν είναι το πρώτο δείγμα μυθογραφίας στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Αν και δεν έχουμε στη διάθεσή μας σώματα μυθικών διηγήσεων προγενέστερα των "αισώπειων μύθων", που να τεκμηριώνουν την προηγηθείσα άποψη, ωστόσο έχουμε ενδιαφέρουσες μυθογραφικές μνείες σε προγενέστερη από τον Αίσωπο περίοδο. Η μυθοπλασία είναι οπωσδήποτε μια πνευματική λειτουργία που ευδοκιμεί στο χώρο του λαϊκού πολιτισμού· οι ρίζες της χάνονται στο βάθος των αιώνων. Η μυθογραφία είναι, αντίστοιχα, μια λειτουργία του λόγιου λόγου, κάποιων επώνυμων δημιουργών που δίνουν έγγραφη διατύπωση σε υλικό της μυθοπλασίας ή εμπνέονται από αυτό, για να δημιουργήσουν δικούς τους μύθους. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)