Γλυκά αστέρια της Άρκτου, δεν το περίμενα Όπως παλιά και πάλι να στραφώ να σας κοιτάξω Πάνω από τον πατρικό κήπο να σπιθοβολάτε,Και μαζί σας τόσα να πω από τα παράθυρα Τούτου του σπιτικού όπου έζησα παιδί, Και τις χαρές μου όλες είδα να πεθαίνουν. Πόσες εικόνες κάποτε και πόσα όνειρα Δε γέννησε στη σκέψη μου η λάμψη η δική σας