Που να έλεγα την ιστορία μου; Τη δική μου και τη δική του μαζί, γιατί ήταν η ίδια ή τουλάχιστον σχεδόν η ίδια. Σε ποιόν να μιλούσα και να έλεγα την αλήθεια μου; Τη δική μου και τη δική του μαζί. Το πιο τραγικό, και κομματάκι αστείο, ήταν ότι ακόμα και αν την έλεγα κανένας δεν θα με πίστευε. Απόψε στη τρίωρη μεταμεσονύχτια ραδιοφωνική εκπομπή μου, ανάμεσα στους ερωτικούς στίχους, τις απαλές μελωδίες και τις συγκινητικές αφιερώσεις, θα παρουσίαζα το σύγχρονο και συνάμα ρετρό παραμύθι μου. Για πρώτη φορά δεν με ένοιαζαν οι αρνητικές κριτικές, τα κακεντρεχή σχόλια και τα περίεργα βλέμματα των γνωστών μετά τις τολμηρές αποκαλύψεις μου.