Πέρασαν από τότε 59 χρόνια. Μια ολόκληρη ζωή. Μα τι κι αν πέρασαν. Ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά που έχουν σημαδέψει τη ζωή μου, παραμένουν και σήμερα ολοζώντανα. Δε λένε να μπαγιατέψουν. Δεν εννοούν να μ’ αφήσουν ήσυχο, ακόμα και σ’ αυτόν τον ύπνο μου. Στριφογυρίζουν κάθε λίγο και λιγάκι μέσα μου και σαν ορμητικό ποτάμι παρασέρνουν τη μνήμη μου και τη μεταφέρουν σε κάποια ζιγκζακωτά και δύσβατα μονοπάτια που το κατεστημένο κείνης της εποχής με εξανάγκασε να τα περπατήσω επί τρία ολόκληρα χρόνια, όντας μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (1946-1949).