Ο Πύρρος υπήρξε ένας μεγάλος στρατηλάτης, μια απ' τις σημαντικότερες μορφές της ιστορίας μας. Επί ηγεμονίας του η άγονη και φτωχή Ήπειρος έφτασε στη μέγιστη ακμή της και δοξάστηκε όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της. Συνένωσε τα διάφορα ηπειρώτικα φύλα και με νικηφόρους πολέμους επεξέτεινε τα όρια του κράτους του. Υπήρξε συνετός και δίκαιος κυβερνήτης, αλλά, κυρίως, γενναίος και ατρόμητος πολεμιστής που δοξάστηκε όσο λίγοι στα πεδία των μαχών εναντίον των ισχυρών Μακεδόνων βασιλιάδων, αλλά και στην Ιταλία με "πύρρειες" νίκες εναντίον των Ρωμαίων και στη Σικελία εναντίον των θαλασσοκρατόρων Καρχηδονίων. Κάπου εβδομήντα χρόνια μετά το θάνατο του Πύρρου, ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός, νικητής των Καρχηδονίων, ρώτησε τον αιχμάλωτο αρχηγό τους, τον Αννίβα: "Ποιον θεωρείς το μεγαλύτερο κι ικανότερο στρατηγό;" Εκείνος, δίχως πολλή σκέψη απάντησε: "Πρώτο το Μέγα Αλέξανδρο, δεύτερο τον Πύρρο και τρίτο τον εαυτό μου!" "Καλά", του 'πε ο Σκιπίωνας. "Και σε ποια σειρά θα βάλεις εμένα που σε νίκησα;" "Μα, αν δε με νικούσες", απάντησε ο Αννίβας, "τότε εγώ δε θα 'μουν τρίτος, αλλά πρώτος!"