Είμαι αυτός που δεν γνωρίζω· κι αυτός που δεν έγινα. Ο χρόνος είναι το εργοστάσιό μου. Είμαι το προϊόν που περιμένει στα ράφια. Είμαι ο χτεσινός και ο επόμενος. Ο Πομερανός και ο Βεδουίνος. Ο βιομηχανικός εργάτης. Ο δρομέας. Ο ερχόμενος και ο αναχωρητής. Είμαι ένα σπίτι διάτρητο από σφαίρες στα περίχωρα. Ένας αλύγιστος αξιωματικός. Γνωρίζω τη συμφωνική ορχήστρα, την παρειδωλία και τον κλινικό βαμπιρισμό. Είμαι ο σκοτεινός Ισπανός. Ο δραματικός Έλληνας. Ο υπερόπτης Αυστριακός. Η αμόλυντη Πάολα και ο ρομαντικός Έριχ. Είμαι ένα σράπνελ στα γόνατα της Πολωνίας. Το διαμπερές τραύμα του Πλάτωνα. Το τελευταίο καρέ του Μπέργκμαν. Είμαι το σπασμένο παιχνίδι στα χέρια της Ιστορίας.