Ο Αριστοτέλης στα "Ηθικά Νικομάχεια" αναφέρει ότι η επικοινωνία και οι φιλικές ανθρώπινες σχέσεις είναι αναγκαίες προϋποθέσεις της ευδαιμονίας. Ο Πλάτωνας στους "Νόμους" ασχολείται με τις εξωτερικές σχέσεις και εκφράζει τις απόψεις του για τον τρόπο παγίωσης των καλών σχέσεων μεταξύ των πολιτειών. Ο Θουκυδίδης στον "Επιτάφιο" αναφέρει ότι "...δεν είμαστε φιλύποπτοι στις σχέσεις των καθημερινών μας επικοινωνιών". Οι δημόσιες συζητήσεις στην αγορά αποτελούσαν φορέα επηρεασμού της κοινής γνώμης, εφόσον σκόπευαν στη μετάδοση απόψεων και τη δημιουργία εντυπώσεων στους πολίτες, ενώ διάφορα γεγονότα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής έπαιρναν δημοσιότητα και σχολιάζονταν ευρέως. Τα μέσα που συνέβαλλαν στη μετάδοση πληροφοριών, ιδεών και γενικά μηνυμάτων ήταν οι κήρυκες, οι πάπυροι και τα όστρακα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι Έλληνες ενδιαφέρονταν και για τις προσωπικές τους δημόσιες σχέσεις, εξ ου και η επιτήδευση στην αμφίεσή τους, οι εκδηλώσεις συμποσίων που οργάνωναν κ.ά.