Η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 αποτελεί οδυνηρή καμπή στην πορεία του ελληνικού έθνους. Μια από τις πολλές συνέπειές της ήταν ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από τις προγονικές εστίες τους και η εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Η άμεση ανάγκη υποδοχής των πολλών χιλιάδων προσφύγων και της εξασφάλισης στοιχειωδών συνθηκών ζωής γι' αυτούς αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση για τη χώρα, η οποία εξερχόταν από δεκαετίες εξουθενωτικούς πολέμους και συγχρόνως αναζητούσε διέξοδο από την παράλυση που προκαλούσε ο εσωτερικός διχασμός. Μεγάλες ανακατατάξεις προκάλεσε η εγκατάσταση των προσφύγων σε όλες τις περιοχές που τους υποδέχθηκαν, τόσο στην ύπαιθρο όσο και στις πόλεις. Η έκθεση που παρουσιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων με θέμα "Η αττική γη υποδέχεται τους πρόσφυγες του '22" παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η πρωτεύουσα του κράτους προσπάθησε να αντιμετωπίσει το μεγάλο κύμα προσφύγων που εγκαταστάθηκε σε διάφορες περιοχές της Αττικής, να οργανώσει συσσίτια και καταυλισμούς, να διευκολύνει κατά το δυνατόν την επιβίωσή τους και τη σταδιακή ενσωμάτωσή τους στην αγορά εργασίας, στον κοινωνικό κορμό και στη ζωή της πόλεως, έως τη δημιουργία των προσφυγικών δήμων γύρω από την Αθήνα και τον Πειραιά. [...] (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα, από τον πρόλογο του βιβλίου)