Δύο νέοι άνθρωποι! Ο Χρήστος και η Βασιλική ήταν από εκείνους που "Δίνουν!" Χρόνια των κοινωνικών αναζητήσεων, των αναγκών να ορθοποδήσει ο τόπος... Επαρχιώτες κι οι δυο, σπουδαγμένοι δάσκαλοι σε μεγαλουπόλεις της περιφέρειας, γνωρίστηκαν στην Αθήνα. Πριν προλάβουν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους, στην ευθύνη της ανεξαρτησίας τους, βρέθηκαν παντρεμένοι. Στα στέφανά τους οι λεμονανθοί μπλέχτηκαν με τα αιχμηρά αγκάθια της ενοχής, μέσα απ' την οποία οι γονείς τους πρόβαλλαν επιτακτικά τις απαιτήσεις τους απ' τη ζωή των παιδιών τους. Το αίμα κι ο πόνος πυροδότησαν έναν πολύχρονο αγώνα εντός τους. Αγώνα αξιών, ιδεών, απόψεων, πίστεων, στάσεων ζωής, ρόλων... Σε έναν επίσης ρευστό κόσμο με τα ίδια ζητούμενα, στο δικό του αγώνα αυτός. Επώδυνη η γέννα του καινούριου κι οι αντιστάσεις πολλές. Κανένας τους δεν έμεινε αλώβητος. Μόνο η Βασιλική όμως, από τους δυο νέους, φανερώνοντας με ταπείνωση την ανημπόρια της, αποφάσισε να αναμετρηθεί με τις πληγές της στην ψυχοθεραπευτική καρέκλα. Μόνο αυτή δέχτηκε να καταδυθεί στο σκοτεινό πηγάδι του υποσυνείδητού της και να ανασυνθέσει, μέσα από τις διάσπαρτες ψηφίδες που ανέσυρε, τον εαυτό της, να βγάλει την αλήθεια του στο φως, ανοίγοντάς του το δρόμο να πορευτεί. Ο Χρήστος δε θέλησε να απεκδυθεί την πανοπλία της δύναμης πίσω απ' την οποία έκρυβε μια ζωή τις αδυναμίες του. Μόνο που εκείνη, αυτή τη φορά, δεν τον έσωσε...