"Η Γέννηση της Βιοπολιτικής", σειρά μαθημάτων που παρέδωσε ο Μισέλ Φουκώ στο Κολλέγιο της Γαλλίας από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 1979, συνεχίζει το Ασφάλεια, Επικράτεια, Πληθυσμός, σειρά μαθημάτων του προηγούμενου έτους. Ο Μισέλ Φουκώ, αφού κατέδειξε τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική οικονομία κατά τον 18ο αιώνα σηματοδοτεί τη γέννηση μιας καινούργιας διακυβερνησιακής λογικής -λιγότερη διακυβέρνηση, μέσω της μέριμνας για μέγιστη αποτελεσματικότητα, με δεδομένη τη φυσικότητα των προς αντιμετώπιση προβλημάτων-, ασχολείται με την ανάλυση των μορφών αυτής της φιλελεύθερης κυβερνητικότητας. Ποια είναι τα ειδοποιά γνωρίσματα της φιλελεύθερης τέχνης διακυβέρνησης όπως αυτή εμφανίζεται τον 18ο αιώνα; Ποια κρίση κυβερνητικότητας χαρακτηρίζει τον σύγχρονο κόσμο και σε ποιες αναθεωρήσεις της φιλελεύθερης διακυβέρνησης μας οδήγησε; Σε τούτο το διαγνωστικό καθήκον ανταποκρίνεται η μελέτη των δύο μεγάλων φιλελεύθερων σχολών του 20ού αιώνα, του γερμανικού ορντοφιλελευθερισμού και του φιλελευθερισμού της Σχολής του Σικάγου- μοναδική εξόρμηση του Μισέλ Φουκώ, σε όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας του στο Κολλέγιο της Γαλλίας, στον χώρο της σύγχρονης ιστορίας. Η ανάλυση αυτή αναδεικνύει τον παράδοξο ρόλο που παίζει η "κοινωνία" σε σχέση με τη διακυβέρνηση: η πρώτη είναι μια βασική αρχή εν ονόματι της οποίας η δεύτερη τείνει να αυτοπεριορίζεται, αλλά και αποτελεί μόνιμο στόχο μιας διαρκούς διακυβερνησιακής παρέμβασης, προκειμένου να παραχθούν, να πολλαπλασιαστούν και να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες για τον οικονομικό φιλελευθερισμό ελευθερίες. Έτσι η κοινωνία των πολιτών, που δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί αντίθετη στο Κράτος, είναι σύστοιχη της φιλελεύθερης τεχνολογίας διακυβέρνησης. "[...] ο οικονομικός κόσμος είναι εκ φύσεως αδιαφανής, είναι εκ φύσεως μη ολοποιήσιμος. Συγκροτείται από καταβολής και εξ ορισμού από απόψεις, η πολλαπλότητα των οποίων είναι τόσο περισσότερο αναπαλλοτρίωτη όσο αυτή ακριβώς η πολλαπλότητα εξασφαλίζει αυθόρμητα και σε τελική ανάλυση τη σύγκλισ