Τα 30 διηγήματα που συναποτελούν αυτήν τη συλλογή είναι ο καρπός της προσπάθειας έξι μηνών. Ενδέχεται, όμως, να είναι ένα αποτέλεσμα που ξεπερνάει το περιορισμένο χρονικό διάστημα των μαθημάτων και να ανάγεται στον προσωπικό λαβύρινθο που κάθε μαθητής χρειάζεται να διαβεί για να βρει τον δρόμο του. Είμαι χαρούμενος και ευτυχής που τους βλέπω να τον ψάχνουν αυτόν τον δρόμο και ελπίζω κάποια στιγμή να μη χρειάζονται καν τη δική μου επίρρωση για να φτάσουν στο τέρμα. Αν υπάρχει τέτοιο όταν μιλάμε για τη λογοτεχνία. Όσο για τους πιθανούς αναγνώστες αυτής της συλλογής, η συμβουλή μου είναι μία: να δεχθούν αυτά τα διηγήματα μαζί με τις σκιές που κουβαλούν. Είναι ο μόνος τρόπος για να φωτιστούν και οι δικές τους. Κάπου εκεί συναντιέται ο δημιουργός με τον αναγνώστη. Κάπου εκεί περπατούν μαζί κι ας μην το ξέρουν. Καλό δρόμο εύχομαι.