Η μαρτυρία των πατέρων της Εκκλησίας μας συνιστά ολοκληρωμένο ανθρωπολογικό οικοδόμημα το οποίο εμπεριέχει αναλύσεις που με ιδιαίτερη έμφαση ευνοούν την περαιτέρω κατανόηση του ανθρώπου από τις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες, κυρίως δε εκείνων της ψυχολογίας και ψυχανάλυσης. Ο συγγραφέας επιχειρεί τη διαπραγμάτευση μιας συγκριτικής ενασχόλησης ανάλογη της οποίας δεν έχει συντελεσθεί μέχρι τώρα, σύμφωνα μάλιστα και προς τα δεδομένα της διεθνούς ψυχολογικής και θεολογικής βιβλιογραφίας. Το υπό διερεύνηση θέμα έρχεται να "προκαλέσει" εποικοδομητικά τους ψυχολόγους και ψυχαναλυτές αφ' ενός, αλλά και τους θεολόγους αφ' ετέρου στην επανατοποθέτηση ζητημάτων που αφορούν τον άνθρωπο ψυχολογικά και θρησκευτικά, πέρα όμως από προσκολλήσεις ή εμμονοϊδεατικές αντιλήψεις που δεν προάγουν την πορεία της επιστήμης, ούτε και τη συμπόρευση μεταξύ τους δημιουργικά. [...] Το παρόν έργο συστήνει σε συγκριτικό σχήμα την ανθρωπιστική συμβολή της ψυχαναλυτικής θεωρίας των νευρώσεων της Karen Horney και την ανθρωπολογία του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, ερμηνεύοντας με ιδιαίτερη ψυχολογική και θρησκευτική ευκρίνεια τα στοιχεία πληρότητας της ανθρώπινης φύσης, τη διαταρακτική σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του, το συνάνθρωπο, και το Θεό, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους η σχέση αυτή μπορεί να διασκεδάζεται για λογαριασμό της ψυχολογικής ισορροπίας και της εσχατολογικής ολοκλήρωσης της προσωπικότητας. (Αρχιμανδρίτης Μάρκελος Καμπάνης)