Σε αντίθεση με την αστική σκέψη, που θεώρησε αλαζονικά την κατάρρευση των καθεστώτων του "υπαρκτού σοσιαλισμού" ως το τέλος της ιστορίας και πανηγύρισε για την ολοκληρωτική κυριαρχία του καπιταλισμού, η Οκτωβριανή Επανάσταση, η οποία αποπειράθηκε να οικοδομήσει την εργατική εξουσία, αποτελεί σημείο τομής στην ιστορία και ένα κορυφαίο γεγονός για την ανθρωπότητα, ένα εγχείρημα που, ακόμα και έναν αιώνα μετά, παραμένει αξεπέραστο. Ο παρών συλλογικός τόμος φιλοδοξεί να υπερβεί τόσο την ισοπέδωση της μετεπαναστατικής σοβιετικής κοινωνίας όσο και την ιδεολογική εξιδανίκευσή της. Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και αντλώντας διδάγματα από το παρελθόν, οι συγγραφείς αναμετρώνται με την επαναστατική κληρονομιά, φωτίζοντας τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες της επαναστατικής μετάβασης προς τον κομμουνισμό. Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί, μέσα από την κριτική αποτίμηση της Οκτωβριανής Επανάστασης, να συνδράμει τη σύγχρονη ριζοσπαστική σκέψη, που επιμένει να θεωρεί τον κομμουνισμό ως την αναγκαία και εφικτή υπέρβαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με ορίζοντα την καθολική χειραφέτηση της ανθρωπότητας. Ο τόμος περιέχει κείμενα των: Φ. Παρασκευά, Π. Θέμελη, Α. Χρύση, Δ. Τζαρέλλα, Χ. Νάτση, Σ. Ποταμιά, Η. Μανδηλαρά, και άρθρα των: Β.Α. Λογκατσόφ, Ν.Α. Τσαγκόλοφ, Bernard Chavance, Ralph Miliband, Ernest Mandel, όπως και μια βαρυσήμαντη συνέντευξη του Georg Lukacs.