Η στωική φιλοσοφία πλάθει ανθρώπους με αξιοζήλευτη προσωπικότητα, με μεγαλείο ψυχής, ανθρώπους που συνταιριάζουν αρμονικά στον τρόπο ζωής τους φαινομενικά αντίθετες διαθέσεις: την ελεύθερη βούληση με την αποδοχή της αναγκαιότητας, την αυστηρότητα με την ανοχή, τη θεωρία με την πράξη, την επαγρύπνηση με την γαλήνη, την αγάπη για τη ζωή με την αποδοχή της ιδέας του θανάτου, την φιλοπατρία με τον κοσμοπολιτισμό - διαμορφώνοντας μέσα από τις αντιθέσεις αυτές έναν ισορροπημένο χαρακτήρα. Οι Στωικοί συστηματικά υποστήριζαν ότι η φιλοσοφία αποσκοπεί στη διδασκαλία μιας τέχνης του βίου. Θεώρησαν τη φιλοσοφία ως άσκηση μιας τέχνης χρήσιμης για τη ζωή, άρα εξ ορισμού προορισμένη να εφαρμοστεί στην πράξη.