Τρεις γυναίκες μοιράζονται την ίδια αυλή, για περισσότερο από τριάντα χρόνια, σε μια συνοικία της Θεσσαλονίκης. Το κοινό τους σημείο είναι η τέχνη του καφέ. Αιώνες παράδοσης και ιστορίας συνοψίζονται σε ένα μικρό φλυτζάνι. Ένα φλυτζάνι που ανοίγει τις ψυχές των ανθρώπων και τους φέρνει όλους πιο κοντά.
Το βιβλίο κρυφοκοιτάει τις ζωές τους και όσα σημάδεψαν την Θεσσαλονίκη το δεύτερο τρίμηνο του 1987. Τις ακολουθεί στα όνειρα, τις απογοητεύσεις, τις χαρές και τις λύπες. Ένα αρμονικό βαλς μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας, φορτωμένο με αναμνήσεις και προσδοκίες.
Κάθε όμορφη στιγμή που ερχόταν, αραιά και που, να θυμίζει πόσο μεγάλα είναι τα μικρά πράγματα, συνέβαινε πάντα εκεί στο ξύλινο τραπέζι της αυλής. Οι τρεις αρχόντισσες γύρω από το ίδιο τραπέζι. Ο καιρός να παιχνιδίζει ανοιξιάτικα, η βρύση να στάζει ρυθμικά και το κουτάλι να χτυπάει στο μπρίκι. Κουλουράκια μυρωδάτα και γλυκό καρυδάκι στο πιάτο να καμαρώνουν επάνω στο τραπεζομάντηλο.