Ο Βασίλης Καλαϊτζόγλου, Έλληνας πρόσφυγας από την Καισάρεια της Τουρκίας, άρχισε να γράφει όταν πήρε τη σύνταξή του, με τα λίγα γράμματα που πρόλαβε να μάθει προτού τον διώξουν από το σχολείο στα οκτώ του χρόνια: είχε αρνηθεί να φορέσει την στολή της ΕΟΝ, της φασιστικής νεολαίας της δικτατορίας Μεταξά (1936). Ασπούδαστος αλλά προικισμένος με την πλούσια κληρονομιά της μικρασιατικής του πατρίδας, σ' αυτό το δεύτερο βιβλίο του, μιλάει για τη ζωή του στο στρατό κατά την περίοδο 1948-1951, και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, αμέσως μετά, δουλεύοντας ως χειρώνακτας για να κερδίσει τα προς το ζην για τον ίδιο και την οικογένειά του.