Πήρες λοιπόν την τέχνη, την έκανες Γιορτή, και σαν πολύτιμο δώρο τη χάρισες στη Χώρα σου που εσύ ονόμασες Θρησκεία! "Θρησκεία μου είναι η Ελλάδα...", φώναζες με καμάρι, ακόμα κι όταν γυρνούσες ολομόναχος στους "απέραντους... παλιούς δρόμους..." Γιατί ήσουν βέβαιος πως στο τέλος η αγάπη σου για την Ελλάδα που εσύ ονειρεύτηκες, θα είχε τον τελευταίο λόγο...