Ο "Νυμφαίος θάνατος" είναι μια μυθιστορηματική μελέτη θανάτου σε σχέση μ' ένα συγκεκριμένο χώρο, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια μνημονική, θυμική, νοητική και εννοιολογική περιπλάνηση στη Νύμφη του Θερμαϊκού ως μητέρα θανατερή. Ο θάνατος παίρνει εδώ τη θέση μιας αδιανόητης και ανέφικτης πραγματικότητας, μιας αδυνατότητας που ωστόσο μπορεί να ερευνηθεί και να διευρυνθεί επειδή είναι προσωπική. Και ο θάνατος, τελικά πιο δυνατός από τον εαυτό του πάντα, οδηγείται στην αυτοκατάφασή του, μετατρέποντας την πόλη σε άβυσσο γενναιοδωρίας. "Κρίνω λοιπόν ότι αυτός ο θανατερός τόνος δεν είναι παρά ο φενακισμός μιας ιδιόρρυθμης αντρικής αιδημοσύνης, το προσχηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή θα εξελιχθεί σε απεριόριστη τρυφερότητα". (Θανάσης Βαλτινός, "Η Καθημερινή")