Ο "Περίπλους" (1570-1870) είναι ένα γιγάντιο ιστορικό μυθιστόρημα που φιλοδοξούσε να καλύψει τρεις αιώνες νεοελληνικής ιστορίας, από τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) ώς την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα (1864). Ο "Περίπλους" σχεδιάστηκε να ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες, η καθεμία από τις οποίες θα αποτελείτο από τρεις διπλούς τόμους. Από το σύνολο των δεκαοκτώ προγραμματισμένων τόμων κυκλοφόρησαν τελικώς οι δέκα. Ο "Κόντες" είναι το πρώτο μέρος της Β’ τριλογίας που φέρει τον τίτλο "Το φως που καίει (1670-1770)". Η ιδιαιτερότητα του "Περίπλου", εν σχέσει προς άλλα σπουδαία και δημοφιλή νεοελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα, είναι ότι δεν απομονώνει την νεότερη ελληνική ιστορία αλλά την εντάσσει οργανικά μέσα στη μεγάλη περιπέτεια των ευρωπαϊκών νέων χρόνων.