Ο Εμμανουήλ (Μανώλης) Βουρέκας γεννιέται στο Νέο Φάληρο το 1907. Σπουδάζει αρχιτεκτονική στη Δρέσδη και μετά την αποφοίτησή του επιστρέφει στην Αθήνα, το 1929 και ξεκινά την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ο Βουρέκας θα κάνει δυναμικά αισθητή την παρουσία του στο αρχιτεκτονικό «γίγνεσθαι» του τόπου. Την περίοδο του Μεσοπολέμου χτίζει τις πρώτες του πολυκατοικίες, που θα τον καθιερώσουν στην αστική κοινωνία της Αθήνας τα μεταπολεμικά χρόνια. Δίπλα στις πολυκατοικίες, η εργογραφία του συμπεριλαμβάνει μονοκατοικίες, επαύλεις, κτήρια γραφείων, τράπεζες, εκπαιδευτικά κτήρια, δημόσια κτήρια, αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, ξενοδοχεία, τουριστικές εγκαταστάσεις, χωροταξικές και πολεοδομικές μελέτες: μια ιδιαίτερα πλούσια εργογραφία που πλησιάζει τα διακόσια έργα. Τη δεκαετία του 1960 ο Βουρέκας πρωταγωνιστεί στην αθηναϊκή αρχιτεκτονική σκηνή. Σε συνεργασία με τους Προκόπη Βασιλειάδη, Σπύρο Στάικο και Αντώνη Γεωργιάδη μελετά και χτίζει το ξενοδοχείο «Athens Hilton», ένα έργο-σταθμό, που συζητήθηκε και σχολιάστηκε ιδιαίτερα στον αθηναϊκό Τύπο. Ακολουθούν οι τουριστικές εγκαταστάσεις στα Αστέρια της Γλυφάδας, στο Καβούρι, στη Βουλιαγμένη, στη Θεσσαλονίκη: έργα πρωτοποριακά, που άλλαξαν τη μορφή της παραλίας του Σαρωνικού και του Θερμαϊκού. Το τελευταίο μεγάλο έργο του Βουρέκα είναι η μελέτη του Μεγάρου Μουσικής της Αθήνας, από την οποία εκπονήθηκαν ουσιαστικά μόνο οι όψεις. ’νθρωπος με ξεχωριστή καλοσύνη και αρχιτέκτονας με πάθος για καθετί που σχεδίαζε, συνέβαλε ουσιαστικά στη διαμόρφωση του ύφους της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής.