Ένας “φτασμένος” ηθοποιός απολαμβάνει τους καρπούς της επιτυχίας του. Το πηγαίο ταλέντο του πάτησε σε μια στέρεη βάση, αυτήν της καταγωγής του, την οποία δεν ξέχασε ποτέ. Η απλότητα που του όρισε αυτή του τη σεμνότητα αποτελεί και το μαγικό του ραβδί: αυτοαποκαλείται στους κύκλους της μεγάλης δημοσιότητας αλλά και των “μεγάλων σαλονιών” ως ο «ΧΩΡΙΑΤΗΣ». Από πού, όμως, τον ακολουθούν όλα αυτά τα βιώματα; Τι ήταν αυτό που έπλασε μέσα του τη φλόγα; Κάτω από ποιες συνθήκες και συνήθειες; Ποιοι τον στήριξαν, με χαμόγελο, παρά την ανέχειά τους, να τολμήσει το άπιαστο; Αυτό το παρελθόν για τον ήρωά μας αποτελεί στοιχείο της καθημερινότητάς του, καθορίζει την συμπεριφορά, τις αξίες και τη ματιά του για την ζωή. Τελικά, όμως, τον ανταμείβει σαν άνθρωπο με απρόσμενα δώρα.