Στο τρίτο της αυτό μυθιστόρημα, η Μαρία Γαβαλά (ήδη γνωστή από την "Υπηρέτρια των Αγγέλων" και την "Κυρία του σπιτιού") επεξεργάζεται με μαεστρία μια δύσκολη και λεπτή θεματική. Η ορμή του έρωτα και η ορμή του θανάτου μορφοποιούνται σε δυο γυνακεία πρόσωπα (Σοφία και Δομνίκη αντιστοίχως) με εντελώς διαφορετικό ψυχισμό, που κινούνται σε ένα παραθαλάσσιο τοπίο. Συγχρόνως παρακολουθούμε να ξετυλίγεται η ιστορία ενός εντεκάχρονου κοριτσιού (Λένα), που, αδυνατώντας να ζήσει και να μεγαλώσει κοντά στην αλκοολική μάνα του (Δομνίκη), ξεκινά έναν ξέφρενο και ατελέσφορο αγώνα δρόμου σε αναζήτηση θετής μητέρας (Σοφία). Η Σοφία βάζει σκοπό της να αποκαταστήσει ένα εγκαταλειμμένο αρχοντικό και να το μετατρέψει σε πανσιόν για τουρίστες. Η γνωριμία με την όμορφη και αυτοκαταστροφική Δομνίκη της δημιουργεί επιπρόσθετες επιθυμίες, που θα αποδειχτούν ανέφικτες, κι αν κατορθώνει να αποκαταστήσει το υλικό της όνειρο -το σπίτι- αδυνατεί εντούτοις να βοηθήσει τη Δομνίκη, που της ξεφεύγει για πάντα. Η φυσική αγριότηα και οι δυσκολίες του χειμώνα προσθέτουν τις δικές τους καθοριστικές πινελιές. Η Μαρία Γαβαλά βουτά για μια ακόμη φορά στα βαθιά της ανθρώπινης τρικυμίας παρασύροντας τον αναγνώστη της στο άγνωστο.