Ποτέ σου δεν κατάλαβες Ότι δε με μεγάλωσαν άνθρωποι Ότι είμαι αποκύημα καταιγίδας Αδερφή των κεραυνών Ότι το σπίτι μου κατοικείται μόνο από βροχή Ότι η δοτικότητά μου στον έρωτα και τις αισθήσεις Κάνει πιο πρόθυμες τις ανάσες που παίρνω Αλλά ποτέ δεν ξεχνώ Ότι εδώ που είμαι εγώ Δεν υπάρχει οξυγόνο