Όταν ραγίζει ο καθρέφτης, αρχίζει η συνομιλία ανάμεσα στα είδωλα. Το καθένα έχει τη δική του ιστορία να αφηγηθεί, κι ας προέρχονται από την ίδια κορνίζα. Μιλούν για ό,τι τα απασχολεί. Τον έρωτα και το τέλος του, την απελπισία και την ελπίδα μετά, το παρελθόν και την επιθυμία για ένα μέλλον, την ανάγκη για επικοινωνία και την οδυνηρή έλλειψή της, την επιλογή, τη φυγή. Παράλληλες ιστορίες. Μονόλογοι του βίου. Και παραδόξως, η παραδοχή κάθε ξεχωριστής ρωγμής δημιουργεί μια νέα αντανάκλαση στον καθρέφτη.