Οι γυναίκες, στις είκοσι δύο ιστορίες του βιβλίου, με διαφορετικές ηλικίες και προσδοκίες, από διαφορετικό περιβάλλον και κοινωνικό υπόβαθρο, με ανισοβαρείς άμυνες και αντοχές, δεν είναι πάντα αξιοθαύμαστες, ούτε είναι πάντα αξιολύπητες. Σαν ένα μικρό, μικρότατο, κολιμπρί που κατορθώνει να αιωρείται πάνω από ένα λουλούδι, κινώντας τα φτεράκια του τόσο γρήγορα που χτυπά η καρδιά του να σπάσει, προσπαθούν και οι ηρωίδες του βιβλίου να ισορροπήσουν μέσα σε έναν κόσμο όπου όλα αλλάζουν ταχύτερα από τις προκαταλήψεις, όπου οι άνθρωποι αυθαίρετα διαχωρίζονται σε λογικούς άντρες και συναισθηματικές γυναίκες. Δυνατά αρσενικά και τρυφερά θηλυκά χρησιμοποιούν τα κατάλοιπα παλαιών, ριζωμένων αντιλήψεων, με σκοπό να χειραγωγήσουν ο ένας τον άλλο, σε έναν κύκλο ασυνεννοησίας. Και τα δυο μισά τσαλαβουτούν σε θολά νερά, ψάχνοντας επίμονα και οδυνηρά, να βρουν νέους τρόπους, νέους τόπους όπου η δύναμη και η τρυφερότητα μπορεί να συνυπάρχουν. Η επιτυχία και η αποτυχία είναι ρευστές, πρόσκαιρες και ανειρήνευτες.