Μπορεί κανείς να αναγνωρίσει στην ποίηση του Βίλεμ Μ. Ρόχεμαν ρεαλιστικά, μανιεριστικά και σουρεαλιστικά στοιχεία. Έχει επεξεργαστεί και συνενώσει όλα αυτά τα στοιχεία στο δικό του ύφος που τον καθιστά μοναδική μορφή στα ολλανδικά γράμματα. Η μοναξιά χαρακτηρίζει το έργο του καθώς επίσης και τη ζωή του. Η σιωπή λιώνει μες στο σιωπηλό νερό που απλώνεται σε γεμάτους δίψα αγρούς και με την εξαφάνιση της γης λήγει το θλιβερό όραμα των ψαριών.