ἀφοῦ τό συναίσθημα ἔρχεται πρῶτο αὐτός πού προσέχει ἔστω καί λίγο τή σύνταξη τῶν πραγμάτων ἀπόλυτα ποτέ του δέν θά σέ φιλήσει· ἀπόλυτα νά ’μαι τρελός τώρα πού ἡ Ἄνοιξη εἶναι ἐδῶ τό αἷμα μου ἀποδέχεται, καί τά φιλιά εἶναι καλύτερη μοίρα ἀπ’ τή σοφία στ’ ὁρκίζομαι κυρία σ’ ὅλα τά λουλούδια.Μήν κλαῖς – ἡ καλύτερη χειρονομία τοῦ μυαλοῦ μου ἀξίζει λιγότερο ἀπ’ τό πετάρισμα τῶν βλεφάρων σου πού λέει εἴμαστε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο:ὕστερα γέλασε,γέρνοντας στά χέρια μου γιατί ἡ ζωή δεν εἶναι παράγραφος Κι ὁ θάνατος νομίζω δέν εἶναι παρένθεση