Σε αυτό τον τόμο έχουν συγκεντρωθεί σύντομες κριτικές παραθέσεις του βίου, των ιδεών και του έργου επιφανών πνευματικών προσωπικοτήτων του Νέου Ελληνισμού.Σκοπός αυτής της προσπάθειας, είναι η προβολή και η ανάδειξη από το ημίφως της ιστορίας, προσώπων ξεχασμένων, πιθανότατα αγνώστων, σίγουρα δε ενοχλητικών, στο σημερινό θλιβερό γίγνεσθαι. Πιστεύουμε, ότι η μελέτη, έστω δε και επιφανειακή, του βίου και των ιδεών τους μπορούν να συμβάλουν στην προσπάθεια για υπεράσπιση της ελληνορθοδόξου αυτοσυνειδησίας, και μάλιστα σε μια εποχή στην οποία ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα, και φαίνεται να γίνεται ολοένα και πιο εχθρικός σε κάθε τι που χαρακτηρίζει τα υποστατικά ιδιώματα της ελληνικότητος. Οι μορφές με τις οποίες καταπιάνεται το βιβλίο είναι οι εξής: Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, Γεώργιος Βιζυηνός, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Νεοκλής Καζάζης, Ευαγόρας Παλλικαρίδης, Παχώμιος Ρουσάνος, Νικόλαος Λούβαρις, Ελευθέριος Νουφράκης, Κύριλλος Λούκαρις, Παντελής Πρεβελάκης, Ζήσιμος Λορεντζάτος, Μίμης Πιερράκος, Στρατής Μυριβήλης, Αλέξανδρος Τσιριντάνης, Ιωάννης Κονδυλάκης, Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Νεόφυτος Δούκας, Γιάννης Τσαρούχης, Θεοφάνης ο Κρής, Μάρκος Ρενιέρης, Παύλος Βλαστός, Κωνσταντίνος Οικονόμος, Φώτης Κόντογλου, Γεώργιος Κανδηλάπτης, Γιαννούλης Χαλεπάς, Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου, Ευγένιος Βούλγαρης, Γεώργιος Πλήθων, Κοσμάς ο Αιτωλός, Μανώλης Καλομοίρης, Αναστάσιος Γόρδιος, Γ. Βερίτης, Ιωάννης Χατζηφώτης και ο Γεώργιος Σουρής. Είναι βέβαιο ότι με το βιβλίο αυτό καλύπτεται ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία καθώς οι περισσότερες από αυτές τις προσωπικότητες έχουν μείνει ξεχασμένες ή δεν τους έχει δοθεί η αξία που τους αρμόζει. Είναι ένα εγχείρημα που ξεχειλίζει από ελληνικές ιδέες, από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και σκέψης και γι’ αυτό αποτελεί ένα βοήθημα κυρίως για την νεολαία, η οποία δυστυχώς δεν είχε τύχη να γνωρίσει αυτές τις μεγάλες μορφές και να ωφεληθεί από το έργο και την προσφορά τους.